Γιατί ενδείκνυται η ΥΑΣ Διαμεσολάβησης πριν την άσκηση της αγωγής

Ε. Τσέλιου

Η Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία (ΥΑΣ) Διαμεσολάβησης, προβλέπεται από τον Ν. 4640/2019 για συγκεκριμένες κατηγορίες ιδιωτικών διαφορών (αστικών και εμπορικών), με σκοπό να ενημερώσει ο διαμεσολαβητής τα μέρη για την δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς τους με διαμεσολάβηση, πριν πραγματοποιηθεί η συζήτηση της υπόθεσής τους στο Δικαστήριο. Αν επομένως, μετά την ενημέρωσή τους, τα μέρη επιλέξουν την διαμεσολάβηση, μπορούν να προχωρήσουν σε αυτήν και να επιτύχουν την επίλυση της διαφοράς τους με συμφωνία, που θα αποτελέσει το περιεχόμενο του πρακτικού διαμεσολάβησης.

Σε Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης έχουν υπαχθεί από 15-01-2020 οι Οικογενειακές Διαφορές, πρόκειται δε να υπαχθούν στο άμεσο μέλλον και συγκεκριμένα από 15-03-2020, οι διαφορές που εμπίπτουν στην τακτική διαδικασία του Μονομελούς Πρωτοδικείου με αντικείμενο από 30.000 ευρώ και άνω, καθώς και οι διαφορές που εμπίπτουν στην τακτική διαδικασία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, με εξαίρεση εκείνες στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ.

Επιπλέον, η διεξαγωγή ΥΑΣ επιβάλλεται από το Νόμο, όταν υπάρχει έγγραφη συμφωνία των μερών για προσφυγή σε διαμεσολάβηση (ρήτρα διαμεσολάβησης) (άρθρο 6  Ν. 4640/2019).

Η ΥΑΣ μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν την άσκηση αγωγής ή μετά την άσκηση αγωγής και σε κάθε περίπτωση πριν την συζήτησή της στο Δικαστήριο, με ποινή το απαράδεκτο της συζήτησης αυτής.

Ειδικότερα, η δυνατότητα πραγματοποίησης της ΥΑΣ πριν την άσκηση αγωγής προκύπτει σαφώς από τις διατάξεις: α) του άρθρου  6 παρ. 1 Ν. 4640/2019  (Στις ανωτέρω περιπτώσεις, για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής που τυχόν θα ασκηθεί…), και 7 παρ. 4  του ίδιου Νόμου (Μετά το πέρας της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας συντάσσεται πρακτικό….και αν επακολουθήσει η άσκηση αγωγής…… αυτό κατατίθεται στο δικαστήριο επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης της υπόθεσης μαζί με τις προτάσεις».

Η δυνατότητα αυτή είναι σκόπιμο να αξιοποιηθεί στην πράξη για λόγους, τόσο ουσιαστικούς, όσο και διαδικαστικούς.

–Οι ουσιαστικοί λόγοι σχετίζονται με την ύπαρξη πρόθεσης για ουσιαστική προσπάθεια εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς, ώστε τα μέρη να ωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της διαμεσολάβησης και να αποφύγουν τις αρνητικές συνέπειες της αντιδικίας. Η προσπάθεια αυτή διευκολύνεται, εφόσον γίνει πριν την άσκηση της αγωγής. Ειδικότερα:

• Η άσκηση της αγωγής σηματοδοτεί την έναρξη της δίκης και την θέση των μερών σε σχέση επιτιθέμενου και αμυνόμενου, η οποία προφανώς εντείνει την σύγκρουση και προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, όπως φόβο, ανασφάλεια, καχυποψία, θυμό. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η προσέλευση των μερών – ήδη αντιδίκων – στην αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, φαίνεται να είναι ένα ακόμα υποχρεωτικό διαδικαστικό βήμα, που συνοδεύεται από σκέψεις, όπως «αφού μου έστειλε τον δικαστικό επιμελητή, τώρα με καλεί να πάμε στον διαμεσολαβητή;», «με κοροϊδεύει….»,«γιατί τώρα αναγκάζομαι να μπαίνω σε αυτή την διαδικασία, αφού έχω ήδη ασκήσει την αγωγή μου;», «δεν θέλω να τον/την/τους συναντήσω» και άλλες παρόμοιες. Αυτό μπορεί να σημαίνει ακόμα μεγαλύτερο κλονισμό της εμπιστοσύνης στην σχέση μεταξύ των μερών, αλλά και στην σχέση κάθε μέρους με τον δικηγόρο του, ο οποίος πιθανόν δεν τον ενημέρωσε ή δεν τον καθοδήγησε προς την διεξαγωγή της ΥΑΣ, πριν την άσκηση της αγωγής. Είναι λοιπόν σημαντικό να διευκολυνθούν τα μέρη να προσέλθουν στην ΥΑΣ και αυτό είναι εφικτό, εφόσον δεν έχει προηγηθεί οποιαδήποτε δικαστική ενέργεια.
• Η άσκηση της αγωγής επιβαρύνει τα μέρη με έξοδα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν σε περίπτωση διεξαγωγής της ΥΑΣ και στην συνέχεια επίτευξης διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς. Τα έξοδα αυτά αφορούν την σύνταξη, κατάθεση, επίδοση της αγωγής και στην συνέχεια πιθανής αναβολής της δίκης, λόγω προσφυγής στην διαμεσολάβηση (πρβλ. άρθρο 4 παρ. 2 και 3 Ν. 4640/2019).

–Οι διαδικαστικοί λόγοι αφορούν την αποφυγή πρακτικών δυσχερειών, προβληματισμών και αμφισβητήσεων που δημιουργεί η εκκρεμοδικία σχετικά με τα εξής:

1) Αναβολή της εκκρεμούς δίκης (πρβλ. άρθρα 4 παρ. 2 και 3 Ν. 4640/2019, 214Γ ΚΠολΔ),

2) Αναστολή  των δικονομικών προθεσμιών των άρθρων 237 και 238 ΚΠολΔ και συνέχισή τους μετά το πέρας του χρόνου της αναστολής (πρβλ. άρθρο 9 παρ. 1 και 3 Ν. 4640/2019), 3) Τήρηση των προθεσμιών του άρθρου 7 του Ν. 4640/2019, 4) Πιθανή απόκλιση του αντικειμένου της ήδη ασκηθείσας αγωγής προς το περιεχόμενο της συμφωνίας των μερών που θα προκύψει από την διαμεσολάβηση, το οποίο μπορεί να είναι ευρύτερο ή στενότερο από εκείνο της αγωγής.

Με την Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης, δίνεται μία εξαιρετική ευκαιρία να διερευνηθεί σε αρχικό στάδιο, με την βοήθεια του τρίτου, ουδέτερου και ανεξάρτητου διαμεσολαβητή, η δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς

• πριν την έναρξη μιας κοστοβόρας και ψυχοφθόρας δικαστικής αντιδικίας
• χωρίς την πίεση και το άγχος μιας ήδη προσδιορισμένης δίκης
• χωρίς την αμφισβήτηση της ορθής και εμπρόθεσμης τήρησης των δικονομικών περιορισμών, κατά την διάρκεια της εκκρεμοδικίας.

Αυτή είναι η μεγάλη αξία της νέας ρύθμισης του Ν. 4640/2019!

Πηγή : dialogosdiamesolavisi.gr